Als kind ben ik vrij streng opgevoed in de Vrijgemaakte Kerk. “God ziet alles en Hij straft onmiddellijk als je iets verkeerds doet”, werd mij meegegeven. De kerk vond dat alleen zij deugden en andere kerken niet. Op een dag, ik was een jaar of 14, liep ik de kerk uit, nadat de dominee een mooie preek had gehouden. God sprak op dat moment in mijn gedachten: “Jullie denken te klein over Mij. Ik houdt van veel meer mensen.” Dat bevestigde wat ik altijd al gevoeld had!
Toen ik trouwde zijn mijn man en ik in de Vrijgemaakte Kerk in Oud-Loosdrecht terecht gekomen. In die periode kregen we twee kinderen, een jongen en meisje. Toen onze dochter een half jaar oud was, zochten we een kerk die wat ruimer dacht. We hadden het gevoel dat we verder moesten kijken.
Toen zijn we overgestapt naar de Gereformeerde Kerk op de Dijk. We waren nog maar kort bij deze gemeente aangesloten toen ons dochtertje aan hersenvliesontsteking, overleed. Een onbeschrijfelijk groot verdriet.De vorige dominee van de Vrijgemaakte Kerk stuurde ons een brief met de boodschap, dat het niet heel gek was dat dit was gebeurd, we hadden niet weg moeten gaan uit hun kerk. Dat deed mij zo ontzettend veel pijn.
Tweesprong
Ik heb het in die periode erna heel erg moeilijk gehad. Ik zag mezelf op een tweesprong staan. Ik dacht, ik kan mijn geloof in Jezus loslaten, maar ik kan het ook als de enige Reddingsboei zien. Anders heb ik helemaal geen houvast meer. Ik heb gekozen voor de tweede optie en heb hardop naar God uitgesproken: “Ik wil U volgen, ik wil U weer leren vertrouwen. We kregen opnieuw een dochter, dat was heel bijzonder, een groot geschenk. God heeft mij in deze moeilijke tijd nooit losgelaten.
We kwamen in aanraking met de charismatische beweging, de CWN (Charismatische Werkgemeenschap Nederland) en zijn naar Opwekkingsconferenties geweest. Dat heeft mijn geloof en relatie met God een boost gegeven. Onze kinderen hebben ook hun geloof in Jezus gevonden, zo ook mijn 5 kleinkinderen.. Ondanks de pijn, het verdriet en het gemis van ons dochtertje, hebben we hierin Zijn zegen mogen ervaren.
God gaf overvloedig!
Ik heb in die tijd veel godsdienstige boeken verslonden, mijn honger was erg groot! Ook veel pastorale cursussen gedaan. Dat heeft geresulteerd in dat ik gevraagd werd om als hulpverleenster bij incestzaken te komen werken.. Dat was heel pittig maar in de, vaak lastige, gesprekken ervoer ik Gods Geest en kon ik echt Zijn woorden spreken. Soms precies wat de ander nodig had. Dan besefte ik echt, dit zijn niet mijn woorden maar God die door mij heen spreekt. Er was eens een vrouw die tegen mij zei: “U komt zo trouw naar mij toe ongeacht wat ik zeg. Als u gelooft in Gods liefde en die God woont in u, dan moet God wel net zo trouw zijn. Ik heb dit werk 12 jaar mogen doen en heb toen gezien wat God allemaal kan doen op het gebed! Zaken, die de hulpvrager en ik beiden, niet voor mogelijk hielden. God gaf overvloedig!
Op het randje van de dood
Zoals waarschijnlijk veel gemeenteleden weten ben ik vorig jaar gevallen van een trapje en op m’n hoofd terecht gekomen. Ik ben direct met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Het ging steeds slechter met me in het ziekenhuis. M’n man kon steeds minder contact met me krijgen. Ik lag ook een lange tijd op de IC, op het randje van de dood. M’n dochter kwam over uit Tsjechië, omdat het er naar uitzag, dat het wel eens verkeerd kon aflopen! Ik had een zuurstofgehalte van 50%, veel artsen zouden patiënten opgeven die er zo slecht voorstaan.
Ik kon niet eens zeggen: “God help me”. Dan zei mijn man steeds: er wordt heel veel voor je gebeden. Dan ervoer ik echt Gods trouw en nabijheid.
Het lichtpunt in deze periode was het gebed van jullie als gemeente. In de tijd dat ik steeds wegzakte, kon ik namelijk niet bidden. Ik kon niet eens zeggen: “God help me”. Dan zei mijn man steeds: er wordt heel veel voor je gebeden. Dan ervoer ik echt Gods trouw en nabijheid. Dat je bij een kerk hoort en daar deel van uit mag maken is zo waardevol. Ik ben heel dankbaar voor de Sijpekerk en de ontvangen steun in deze moeilijke tijd.
Schuilen bij de Vader
Mijn lievelingslied is Opwekking 488. “Dan zweef ik op de wind, gedragen door Uw Geest, en de kracht van Uw liefde.” Ik ben nu 74 jaar, een kwetsbare leeftijd, vooral tijdens corona. Ik vind het fijn om de kring uit de kerk online te ontmoeten. Als ik in contact kom met mensen die twijfelen dan wil ik graag getuigen met mijn zekerheid en delen over Gods liefde. Ik wil zoveel mogelijk Gods liefde uitdragen. Hij houdt van ons zoals we zijn!
Geloven is een arm om je heen, je kan altijd schuilen bij de Vader. Hij is er altijd voor je. Jezus is voor ons gestorven. We hoeven er niet meer voor te knokken. Wie in Hem gelooft heeft eeuwig leven. Daar hoeven we niet aan te twijfelen. Blijf Hem volgen, geef Hem de hoogste plaats in je leven. Hij verdient geen andere plek dan daar te zijn.
Dankbaar
Ik ben God dankbaar voor de weg die ik heb mogen lopen, samen met mijn man. Juist wanneer ik in de put zat, heeft Hij mij troost gegeven. We hopen nu iets te kunnen betekenen in de Sijpekerk. We zijn nu een jaar of 3 lid. Mijn favoriete tekst is: Waar de Geest is, is vrijheid! Je hebt de vrijheid om te kiezen voor Hem en als je Zijn Geest in je hebt, kies je goed. En dat heb ik onze kinderen ook voorgehouden. En ben dankbaar dat ze goed hebben gekozen.
Dank u dat ik een stukje van mijn leven met u mocht delen!
Welnu, met de Heer wordt de Geest bedoeld, en waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid. Wij allen die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd.
2 Korintiers 3:17-18
