Als gemeente zijn we in alles afhankelijk van God. Het gebed, zowel persoonlijk, als in gebedsgroepen of in de eredienst, is cruciaal voor het (voort)bestaan van de gemeente.

Bidden is spreken met God. Je kan op allerlei verschillende manieren bidden. Alleen of in een groep, in stilte of juist door te roepen, via voorgeschreven gebed of in je eigen woorden.

In de Bijbel wordt zowel smeken, roepen, belijden en gedenken als manier genoemd om met God te praten. Je mag met al je vragen, zorgen en gedachten bij God komen, zo staat er bijvoorbeeld in Filippenzen 4 vers 6 en 7: ‘Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.’

Jezus leerde zijn discipelen, en daarmee ook ons, het Onze Vader te bidden. Het meest volmaakt gebed dat er te bidden is. Nadat Jezus zegt dat onze Vader weet wat wij nodig hebben (Matteüs 6: 8 en 9), bidt Hij het ‘Onze Vader’ voor, waarmee Hij het belang van bidden benadrukt.

Onze Vader die in de hemelen zijt

Uw naam worde geheiligd

Uw koninkrijk kome

Uw wil geschiede

Op aarde zoals in de hemel

Geef ons heden ons dagelijks brood

En vergeef ons onze schulden

Gelijk ook wij aan anderen vergeven

En leidt ons niet in verzoeking

Maar verlos ons van de boze

Want van U is het koninkrijk

En de kracht en de heerlijkheid

Tot in eeuwigheid

In eeuwigheid

Amen

Binnen ons gemeente zijn er twee kleinschalige gebedsbijeenkomsten waarbij iedereen mag aanhaken. Graag zelfs! Je kunt zelf een gebed uitspreken, maar luisterend meebidden is ook fijn.

Op deze manier proberen wij invulling te geven aan de Bijbelse opdracht om te danken en te bidden.

Ook willen we elkaar op deze manier ondersteunen en doen groeien in onze persoonlijke relatie met God, in het bijzonder bij het bidden.