Voor mij was er niet één moment waarop ik christen ben geworden. Als derde kind in een gezin van zeven waren we al jong gewend aan Bijbel lezen en structureel naar de kerk gaan. Mijn vader deelde aan alle kinderen een beurt uit met Bijbel lezen aan tafel. Van voor tot achter, zelfs de namenregisters lazen we op. Ik ben blij met de Bijbelkennis die ik heb meegekregen vanuit huis. M’n ouders praten veel over kennis en weinig over gevoel en emoties. Daardoor kregen we thuis helaas minder het beeld van een God die ook liefdevol is en over je waakt.
Pas in militaire dienst kwam ik erachter dat er ook niet christenen waren. Daar waren bijna geen christenen. Met bijvoorbeeld bidden voor het eten voelde ik me anders. Ik ontmoette gelukkig een jongen die ook bad voor het eten, hij was Katholiek. Ik was heel blij met hem en kon over het geloof praten.
Maar echt het zeker weten past voor mij niet bij geloven. Ik heb niet een geloof dat nooit twijfelt. Ik heb geleerd dat ik moet vertrouwen. En dat vind ik soms lastig want ik ben al gauw wantrouwend, ik wil alles weten, dat zit een beetje in mijn karakter. Ik kan alleen vertrouwen door los te laten en dat is een leerproces voor mijn hele leven.
Een aantal jaren geleden werd ik bij mijn vorige kerk gevraagd om ouderling te worden. Ik zat in een periode dat ik nog twijfelend was en volgde een Bijbeltraining. Om die reden wilde ik me niet verkiesbaar stellen, alleen die keuze was niet goed doorgekomen. Mijn naam werd omgeroepen in de kerk. Op dat moment ben ik naar voren gelopen en uitgelegd dat ik er nog niet klaar voor was. Nadat ik dat had gedaan stuurde een gemeentelid me een kaart met de tekst erop: “Je moet het niet van jezelf verwachten, maar van God.” De naam JAWEH vind ik heel mooi. Zijn naam is ‘Ik ben’ en ‘Ik zal er zijn’. Dat kaartje leek toevallig, maar dat was het niet. God gebruikt ook andere mensen om tot je te spreken.
Een ander voorbeeld waarin ik leerde om op God te vertrouwen was in de periode dat ik ouderling geworden was. Ik kreeg een seintje van een gemeentelid die zei dat ik moest langskomen bij een meneer die op sterven lag. Maar omdat het tijdens mijn vakantie was, ben ik niet gegaan. Deze meneer overleed snel en ik had spijt dat ik destijds niet was gegaan. Een jaar later kreeg ik ook weer in mijn vakantie van de scriba een bericht dat een mevrouw op sterven lag. Het was niet mijn wijk, maar aan mij werd gevraagd om te gaan. En ik ben gegaan. Ik moest niet op mijn eigen ratio ingaan, maar gewoon luisteren, luisteren naar God en gewoon gaan. Ik denk dat we lang niet altijd zien hoe het plan van God loopt. Dat is het werk van de Geest.
We wensen ook onze kinderen toe dat ze God in hun leven toelaten. Een plek vinden waar ze meer over God leren, zoals een kerk en in hun relatie met Hem kunnen groeien. Je wilt het beste voor je kinderen en wij als ouders geloven dat dat het kennen van God is. En waarom? Dat heeft meerdere reden. Je hoopt bijvoorbeeld dat ze later in de Hemel met je aan het Hemelse maal zitten. Maar ook in het leven hier op aarde is het geloof een rijkdom. We ontvangen uit de Bijbel bijvoorbeeld de normen en waarden en dat geeft een meerwaarde voor je leven. Het leven wordt ook draagbaarder, er is Iemand op wie je altijd kunt terugvallen. Hij is er altijd voor je.
Ik moest niet op mijn eigen ratio ingaan, maar gewoon luisteren, luisteren naar God en gewoon gaan. Ik denk dat we lang niet altijd zien hoe het plan van God loopt. Dat is het werk van de Geest.
Er zitten natuurlijk ook moeilijke kanten aan het geloof en ik kijk ook wel eens door de ogen van iemand, die zonder geloof is opgevoed. Ik kan me voorstellen dat het ook heel lastig is om te geloven. Ik heb zelf ook dingen die ik niet snap. We kunnen als christenen iets van onszelf laten zien, en Zijn Woord delen. We kunnen het geloof niet opleggen. Jezus doet dat ook niet, het is een keuze die we zelf hebben.
Ik mis de Sijpekerk in deze tijden. Ik ben wel heel blij met wat er allemaal online mogelijk is. Alles wordt heel mooi in beeld gebracht, het ziet er zo professioneel uit. Ik mis vooral ook het zingen met z’n allen, ik vind het zo mooi om mensen te horen zingen. Ik heb een Amerikaans koor die ik wel eens na de dienst luister. Niet alleen het geluid maar ook de gezichten, ik vind het geweldig. Hier is een nummer die ik mooi vind. Die mensen kijken zo blij, dat is een getuigenis op zich.
Last modified: 13 januari 2021