Positieve kanten van deze negatieve periode
Deze coronaperiode heeft voor iedereen negatieve kanten, vooral voor mensen die kwetsbaar of eenzaam zijn. Daarnaast zie ik ook positieve kanten zoals dat de kerk laagdrempeliger is geworden door de digitale diensten. Ook laat het iedereen beseffen dat niet alles in het leven vanzelfsprekend is. Sommige mensen kunnen helemaal opgaan in allerlei feestjes. Nu dat allemaal niet kan, zet dat je stil en laat het je nadenken over het leven, tot de vraag waar het leven nu écht om draait. Wat zijn nu echt de essentiële dingen in het leven, de dingen die echt moeten? Waar leun je op? Veel dingen waar mensen geluk in zoeken blijken uiteindelijk niet essentieel.
Mijn werk gaat in deze periode gelukkig gewoon door. Ik ontmoet nog steeds veel mensen die bij ons op de boerderij lokale producten komen kopen bijvoorbeeld. Daar ben ik heel dankbaar voor. Contacten met mensen ervaar ik nu puurder. Eerst gingen we bijvoorbeeld met z’n allen naar de kerk, het was een soort bulkcontact. Als ik nu contact heb met een gemeentelid dan kan ik een goed gesprek veel meer waarderen. Ook luxe dingen in het leven worden meer gewaardeerd, zoals een vliegreis kunnen maken. Ik hoop dat deze inzichten ook na deze periode blijven hangen.
Lager pitje of vlammen
Van jongs af aan ben ik gelovig en is het geloof heel belangrijk geweest. Er waren momenten dat het op een lager pitje stond, maar ook momenten dat het vlamde. In mijn puberteit kwam ik weleens met mezelf in conflict: zal ik nu voor mijn geloof uitkomen of niet? ‘What would Jezus do’ is altijd aanwezig geweest in mijn gedachten. Op keuzemomenten in mijn leven neem ik het geloof daarin mee. Bij grote beslissingen maar ook bij kleine keuzes, bijvoorbeeld hoe je met je medemens omgaat. Die keuzes maken wie je bent. Ik vind het belangrijk om voor beslissingen te bidden, iets de tijd te geven. Vaak zie ik achteraf dat er antwoorden zijn gekomen. Soms niet op de manier waarop je het zelf het liefste zou willen zien.
Een ‘wow-gevoel’ heb ik ervaren toen ik belijdenis deed en na Opwekking. Daarna kan dat weer wegebben. Vaak was er daarna een moment dat een van mijn christelijke vrienden me dan wees op iets moois of iets tegen me zei waardoor het vlammetje weer aangewakkerd werd. Broeders en zusters in het geloof zijn voor mij heel belangrijk, zodat je elkaar warm kunt houden. Het is heel belangrijk in deze wereld dat je stevig en sterk in je schoenen staat, omdat je steeds in contact komt met allerlei verleidingen.
In de wereld
Als je alleen met christenen omgaat hoef je niet echt voor je geloof op te komen. Tussen niet-christenen word je meer uitgedaagd. Ik zoek een balans tussen de warmte en geborgenheid van christenen en van het in de wijde wereld jezelf kunnen zijn. Respect hebben voor elkaar vind ik belangrijk; als dat er niet is dan werkt het gewoon niet. Ik probeer zelf niemand te veroordelen. Je kunt veel meer bereiken door respectvol, liefdevol en transparant te leven en op die manier iets uit te stralen van Jezus’ liefde voor ons. Dat is de manier om je geloof te laten zien aan niet-gelovigen. Niet iemand willen overtuigen met woorden, maar met daden. Ook merk ik dat een niet-gelovige mij soms meer tot nadenken kan aanzetten dan iemand die hetzelfde gelooft.
Het geloof is een uitrusting die je bij je draagt om goed te kunnen strijden in de strijd. Je moet wel je uitrusting op peil houden, goed onderhouden zodat je het kunt gebruiken als dat nodig is.
Geloofsuitrusting
De basis van mijn geloof is mijn verstand, maar daarnaast zit veel gevoel. In moeilijke situaties kan het geloof je zoveel bieden, als een hand die je toegereikt krijgt. Het geloof is een uitrusting die je bij je draagt om goed te kunnen strijden in de strijd. Je moet wel je uitrusting op peil houden, goed onderhouden zodat je het kunt gebruiken als dat nodig is. Daarom is het belangrijk om elkaar als christenen te versterken, als gemeenteleden er voor anderen zijn en elkaar te helpen om je geloofsuitrusting goed te houden. Ik vind het bijvoorbeeld heel belangrijk om vergevingsgezind te zijn. Van nature willen we dat niet, zijn we egoïstisch en willen we een ander niet vergeven wat diegene ons heeft aangedaan. Maar God is goedheid, dankzij die goedheid kunnen we onszelf op de rit houden.
De weg van geloof is geen effen pad. Juist doordat je gelooft kom je weerstand, obstakels en uitdagingen van verleiding en kwaad tegen. Maar Hij helpt je over dat pad! Zolang je dat doel voor ogen houdt, daarop vertrouwt, kun je ergens naartoe werken. Geloven in God die met me meegaat op mijn levenspad helpt me zoveel. Dat accepteren en op Hem vertrouwen geeft me rust, voelt verlichtend en verruimend. Door een gelovige bril naar je leven kijken voelt als een verademing. Dat gun ik iedereen! Je kijkt wat meer van bovenaf naar dingen, ziet meer waar het om draait in het leven.
Geluk maakt niet dankbaar, maar dankbaarheid maakt gelukkig
Ik kijk naar het leven als dat ik een poosje op mijn manier mag omgaan met wat God me gegeven heeft. En daar ben ik heel dankbaar voor. Op dit moment zie ik het alsof alle puzzelstukjes op zijn plek vallen door de dingen die op mijn pad zijn gekomen. Dingen die ik mooi vind om te doen, zoals mijn technische werk en mijn werk met de koeien. Ik ervaar dat Hij elke dag bij me is, me steunt, mijn keuzes begeleidt en bevestigt.
Elke dag weer voel ik enorm veel dankbaarheid voor alles wat ik gekregen heb. Die dankbaarheid maakt mij gelukkig en geeft me kracht om te kunnen doorzetten. De wereld zegt continu dat je zelf geluk moet creëren door dit of dat te doen. Dat is vaak uiteindelijk niet echt gelukkig zijn. Als je tevreden en dankbaar bent voor wat je hebt gekregen, zal je van daaruit geluk gegeven worden, denk ik. Dat betekent niet dat ik nooit baalmomenten heb of niets ergs meemaak, juist wel. Soms moet je gewoon ergens voor gaan, fouten durven maken om daarna verder te komen. Moeilijke dingen vormen je. Als dingen anders lopen hoeft dat niet altijd negatief te zijn. Door iets los te laten, kan iets soms juist meer ontwikkelen. Ik heb gemerkt dat je dan kracht krijgt om weer op te staan en door te gaan. De ene keer val je hard en de andere keer zacht. Die littekens en deuken horen bij het leven. Van zulke momenten kun je leren; het ontwikkelt je, spiegelt je. Met humor en dankbaarheid naar het leven kijken is heel belangrijk voor mij.
Last modified: 13 april 2021