Mensen van Jezus – Anneke

In aanraking met Jezus

Mijn ouders hebben mij 61 jaar geleden laten dopen in de Bethlehemkerk in Hilversum. Daar ging ik later ook naar de zondagsschool. Achteraf kan ik zeggen dat er niet veel geloofsbeleving was in ons gezin. Mijn ouders gingen niet trouw naar de kerk en praten over het geloof was niet aan de orde. Op de middelbare school ontmoette ik mijn allereerste, echte vriendin. Wij zijn inmiddels al 48 jaar bevriend. Zij was de dochter van een dominee en dat bracht mij in aanraking met Jezus. Elke zondag ging ik met haar naar de kerk en daar leerde ik de zondagse eredienst waarderen. Ook ging ik daar naar catechisatie waar ik psalmen en Bijbelteksten uit het hoofd leerde. Ik denk dat daar de basis voor mijn Bijbelkennis is ontstaan. Door de jaren heen is Jezus voor mij vanzelfsprekend geworden. Hij is er gewoon; net als de adem die je inademt, de benen waarmee je loopt, de regen die valt, de wind die waait. Ik praat met Hem, ik neem Hem overal mee naar toe. Hij zit in mijn bestaan.

Kalmte in onzekere tijden

Mijn man Rut heeft in 2008 een heel ernstig ongeluk gehad. Dat heeft een revolutie in mijn geloofsleven gegeven. Tot dan waren we druk met ons gezin van vier kinderen en ons bedrijf. We waren altijd aan het werk. Op de zondag gingen we trouw twee keer naar de kerk, maar op de maandag ebde dat gevoel van rust gelijk weer weg. Door het ongeluk van Rut schakelde ik direct over op mijn vertrouwen op God onze Vader en Heiland. In de ambulance en in de wachtkamer van het AMC overviel mij een kalmte die gevuld werd door gebed. Het bracht een diepe rust in mij. Wat een geweldige zegen was dat. Na die tijd heeft God mij gelukkig heel stevig in zijn greep gekregen en inmiddels mag ik van harte werken in Zijn gemeente in Loosdrecht. Diepe dankbaarheid heb ik daarvoor.

Juist in moeilijke momenten vaar ik blind op mijn Verlosser.

God is nooit ver weg

Het klinkt misschien raar maar Hij is nooit ver weg. Door allerlei oorzaken ben ik soms ver weg van Hem. We hebben in ons gezin nare dingen meegemaakt die heel veel verdriet hebben veroorzaakt. Ook in het dagelijks leven ontstaan er situaties die mij als mens erg raken, maar zo gauw als ik mijzelf weer omdraai is God weer in mijn nabijheid. Juist in moeilijke momenten vaar ik blind op mijn Verlosser. Wanneer je de Here Jezus kent en met Hem leeft, geeft dat zo’n ongelooflijk goed gevoel. Het is als de leuning naast de trap, een brug over het water, de pedalen van je fiets, de paraplu in de regen. Het is een basis van zekerheid die je helpt, maar die je ook nodig hebt en die je moet gebruiken. Niemand kan zonder, ook ik niet. Het vooruitzicht dat dit niet alleen geldt voor het leven nu maar dat ik mag uitkijken naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, dat maakt het leven hier zoveel lichter. Juist in deze tijd waarin we als mensen nadrukkelijker zijn gewezen op leven en dood. Dit is pas het begin, maar ik verwacht nog meer.

Heb elkaar lief

Een tekst die mij raakt is: ‘’Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.’’ God heeft ons lief met heel zijn hart, zouden wij Hem dan niet gehoorzamen en Hem en onze naaste liefhebben? Liefhebben is: trouw blijven, geduld hebben, vergeven, blij zijn met de ander, de waarde van een ander hoogachten, opnieuw beginnen, niet achteromkijken. God heeft die grote liefde voor ons. Ik bid dat wij dit in de Sijpekerk ook voor elkaar gaan voelen.