Katwijkse kerkgang
In Katwijk aan Zee ben ik in 1957 geboren als Willem de vijfde in een gezin met zeven jongens en als laatste een meisje. Wij gingen als gezin elke zondag trouw naar de kerk waar wij lid waren van de Gereformeerde Bond. Wanneer je in Katwijk niet naar een kerk ging viel dat nogal op. Als kind vroeg ik mij dan af hoe het mogelijk was dat die mensen niet in Jezus en God geloofden. In Katwijk was de kerkgang nogal massaal en daarom soms onpersoonlijk wanneer je met ruim 1600 mensen in de kerk zat en met zo’n vijfentwintig jongens naar de wijkcatechisatie ging. De meisjes hadden uiteraard (en jammer genoeg ;-)) hun eigen catechisatie. Wanneer ik nu in Katwijk de Oude of de Nieuwe Kerk bezoek, heb ik nostalgische gevoelens en ben ik dankbaar dat ik daar ben gevormd en opgegroeid.
Loosdrechtse kerkgang
In 1979 ben ik in Loosdrecht op kamers gaan wonen vanwege mijn studie aan de HTS in Hilversum. Toen ik in Loosdrecht ging kerken viel het mij op dat dit veel kleinschaliger was, waardoor je na verloop van tijd bijna iedereen in de kerk kende. Ik moest in het begin wel wennen aan de liturgie in de Sijpekerk, maar het ging en gaat mij vooral om de boodschap van de prediking. Door de kleinschaligheid en het volgen van allerlei kringen voelde ik mij al snel geaccepteerd en gewaardeerd in onze gemeente. Ik ben God héél dankbaar voor al Zijn gaven in mijn leven en het toekomstperspectief dat Hij ons heeft gegeven. Het is voor mij dan ook logisch om Jezus (met vallen en opstaan) te volgen. Ik weet zeker dat Hij zal terugkomen zoals Hij is heengegaan; laten wij daarop voorbereid zijn! Een mooi beeld dat Jezus schetst is: “Het gras dat vandaag op het veld staat, wordt morgen gebruikt om een vuur te maken. En toch versiert God het gras met prachtige bloemen. Dan zal God zeker voor jullie zorgen! Waarom vertrouwen jullie dan niet op Hem?”
Vroeger dacht ik vaak; was het geloof maar zo logisch en begrijpelijk als wiskunde, daar is echt geen speld tussen te krijgen én het is te bewijzen.
Bewuste keuze
Op mijn 17e heb ik bewust en weloverwogen voor God gekozen. Nog nooit heb ik getwijfeld over het bestaan van God, hoewel Hij soms dichtbij is en soms ver weg lijkt te zijn. Vroeger dacht ik vaak; was het geloof maar zo logisch en begrijpelijk als wiskunde, daar is echt geen speld tussen te krijgen én het is te bewijzen. Ik hoef niet alles te doorgronden wat in de Bijbel staat omdat wij heel klein zijn tegenover een hele grote en machtige God. Dan denk ik ook wat God vroeg aan Job toen hij Hem allerlei vragen stelde: “Waar was jij toen Ik de aarde grondvestte?” Hoe kunnen wij alles verklaren? Ik ben ervan overtuigd dat er véél meer is tussen hemel en aarde dan wij kunnen voorstellen.
Dankbaarheid
Dankbaarheid staat voor mij centraal in mijn leven. Wij kennen allemaal het lied met de tekst ‘Tienduizend redenen tot dankbaarheid’. Ik was vrij jong toen ik werd benoemd tot diaken en ben dankbaar dat ik al heel wat jaren deel uit mag maken van de kerkenraad. Geregeld denk ik terug aan de woorden en de wijze lessen van ds. Molenaar: ”Op de eerste plaats komt God, dan het gezin en dan pas de kerk”. Dankbaar ben ik dat ik dat ambt mocht en mag combineren met ons gezin en met mijn – bij vlagen – intensieve werk en lange werkdagen. Heel dankbaar ben ik voor ons mooie, rijke en vreedzame land waar wij mogen wonen. Dankbaar ben ik voor ons gezin met vier kinderen, partners en drie kleinkinderen. Dankbaar ben ik voor mijn fijne baan waarbij ik veel van de wereld mag zien waardoor je Nederland nóg meer gaat waarderen. Dankbaar ben ik voor onze gemeente en de wekelijkse verkondigingen. Dankbaar ben ik voor de fijne en persoonlijke contacten met gemeenteleden die je bemoedigen en voor je bidden wanneer het mij soms tegen zit. Bij de hoogte- en dieptepunten in het leven ervaar ik veelal dat God dichtbij mij is. Soms lijkt Hij er niet te zijn en dan blijkt achteraf dat Hij gesproken heeft via dierbare gemeenteleden.
Bidden voor Israël
Wat ik de gemeente zou willen meegeven is om te bidden voor Israël; laten wij niet blind zijn voor de haat tegen Gods uitverkoren volk wat zich steeds meer manifesteert in Nederland en in Europa. Ik verlang ernaar dat na de coronaperiode de gemeenteleden de weg naar de kerk weer kunnen vinden, hoewel de online diensten een prachtig alternatief zijn voor hen die om wat voor reden dan ook de diensten niet kunnen of willen bezoeken. Volgens sommige experts heeft de coronacrisis de kerkverlating een boost gegeven. Mocht dat zo zijn, dan hoop ik dat onze gemeente een positieve uitzondering is…
Last modified: 13 januari 2021