Bent u gelovig opgevoed?
Mijn ouders woonden in Amsterdam, ze waren Hervormd en actief bij een evangelisatie verening. Tot aan m’n diensttijd heb ik in Amsterdam gewoond, daarna ben ik naar Hilversum verhuisd.
In de tijd dat ik in militaire dienst was, heb ik mijn vrouw ontmoet, na ons trouwen zijn we in Hilversum blijven wonen. Daar hebben we in de oude Bethlehemkerk belijdenis gedaan, en zijn in de Goede Herderkerk actief geweest bij de “Jonge Kerk”.
Na een jaar of 10 zijn we naar Loosdrecht verhuisd. Eerlijk gezegd vielen een aantal dingen ons toen een beetje tegen in de kerk daar. Het was wat ouderwetser, bijvoorbeeld: ze zongen nog uit de oude berijming, terwijl wij al gewend waren aan de voorloper van het liedboek der kerken, het groene boekje, en er waren nog geen vrouwen in het ambt. Toch voelden we ons snel opgenomen en thuis in deze gemeente.
Ik ben dus gelovig opgevoed, heb altijd geloofd dat God er is. Wel is voor mij het geloof een voortdurend proces. God heeft me altijd vastgehouden, maar evengoed ben ik een kritische denker, zijn er punten waar ik vragen over heb.
Het geloof blijft altijd staan…
Moeilijke punten
Door mijn werk in de techniek waarbij ik altijd moest bedenken of het ook op een andere manier kon, stel ik veel vragen. In het Oude Testament staan gewelddadige verhalen waarin veel mensen in opdracht van God gedood worden, daar heb ik moeite mee. Ook vraag ik me van tijd tot tijd wel eens af of God echt bestaat, of dat het een verzonnen zaak is. Die aanval heb ik wel. Maar het geloof blijft altijd staan, ik weet dat God ons vasthoudt. De duivel komt wel even kijken om de hoek, maar hij krijgt niet echt vat.
We hebben zowel mooie als ook moeilijke periodes meegemaakt. Op zulke momenten bid ik natuurlijk wel. Ik heb een positieve instelling, ben niet snel in de put, maar optimistisch. Ik kijk naar de zegeningen, niet naar de moeilijkheden. Dat zie ik als zegen van God, dat ik niet bij de pakken neer ga zitten. Ik voel me ook geweldig gesteund door onze twee kinderen en aanhang die heel betrokken zijn en ons veel uit handen nemen. Zij hebben veel minder twijfel, geloof staat als een paal boven water voor hen. Bij mij uiteindelijk ook maar van tijd tot tijd steekt twijfel de kop op. Ik kan wel eens wat jaloers zijn op mensen die een rotsvast Godsvertrouwen hebben ondanks alles.
Mensen van Jezus
Zo dacht ik ook toen ik gevraagd werd voor deze rubriek, mag ik zeggen dat ik ook een mens van Jezus ben? Het is goed dat deze rubriek zo heet, het zet je aan het denken: als ik geloof in Jezus, mag ik me een vriend van Jezus, een kind van God noemen. Ik heb er serieus over nagedacht, als ik me niet wil scharen bij de mensen van Jezus, dan heb ik geen geloof, dat kan niet. Als dit aan je gevraagd wordt, moet je kiezen ja of nee. Uiteindelijk ben ik tot het besluit gekomen dat het ja is. Ik ben altijd blij als ik de verhalen in deze rubriek lees omdat ze getuigen van vertrouwen en geloof, dat sterkt mij ook altijd wel weer. Ik heb momenten dat ik voel dat God dichterbij is, bijvoorbeeld bij een bepaald lied of als er iemand komt en een stukje met ons leest. Ik heb me altijd gesteund gevoeld door de kerk, aan een goede kerkdienst kan me helemaal optrekken.
Welk een vriend is onze Jezus
Als je gelooft dat God het heelal heeft gemaakt, en ook op microgebied alles tot aan atomen toe gemaakt heeft, en beseft dat diezelfde God ook ons op het oog heeft, dan is dat voor mij een onbegrijpelijk wonder, maar ik geloof het wel.
Ik richt me op de Here Jezus, die voor ons is gekomen. Dat wordt mooi bezongen in het lied: “Welk een vriend is onze Jezus die in onze plaats wil staan, welk een voorrecht dat ik door Hem altijd vrij tot God mag gaan”. We zongen vroeger (en nog) graag liederen van Johan de Heer. Mijn vrouw zingt, ook nu ze de ziekte van Alzheimer heeft, nog veel en kent die teksten beter dan ik. Wij hebben altijd veel houvast aan liederen. Ook het liedboek en nieuwe liederen vind ik prachtig. Ik ben gehecht aan gemeentezang, ik hoor graag een actief zingende gemeente. Ik ben blij dat ik de gemeente nu weer hoor zingen via de livestream. God troont op de lofzangen van Israël, staat er in de bijbel, en op onze lofzangen. Zingen is voor mij een uiting van het geloof. Ik praat er niet makkelijk over, maar ik zing er wel graag van.
En uw vrouw?
Mijn vrouw komt niet uit een christelijk gezin, maar gelukkig wilde ze wel met mij mee naar de kerk. Samen gelovig zijn steunt je geweldig, ik had dat van mijn ouders gezien. Boukje is altijd trouw meegegaan en dat ze nu nog elke dag zingt, zegt mij dat ze er ook nu nog vol van is.
We zijn onze kinderen daar ook altijd in voorgegaan. Eigenlijk gaan zij ons nu voor, ze hebben een vaster geloof dan wij, ook de aangetrouwde kinderen. Dat vind ik een grote zegen.
Zegeningen
Dat is een van de hoofdpunten van mijn geloof, namelijk dat we zo veel zegeningen hebben ontvangen. Ik ben heel dankbaar voor alles, we mogen zelfs al 65 jaar met elkaar getrouwd zijn. Het wezen van ons geloof is genade. We zijn afhankelijk van genade. “Genade Gods zo rijk en vrij” en “‘k heb geloofd en daarom zing ik,” zijn liederen met een geweldige tekst. https://www.youtube.com/watch?v=uN1hZnQAiM0
‘k Heb geloofd en daarom zing ik
daarom zing ik van gena,
van ontferming en verlossing
door het bloed van Golgotha.
Daarom zing ik U, die stervend
alles, alles hebt volbracht,
Lam Gods dat de zonde wegneemt,
lam van God, voor ons geslacht.
Ja, ‘k geloof en daarom zing ik
daarom zing ik U ter eer,
’s werelds Heiland, Hogepriester,
aller heren Opperheer.
Zoon van God en Zoon van mensen,
o kom spoedig in Uw kracht.
op de hemelwolken weder.
Kom Heer Jezus, kom, ik wacht.
Dit lied heeft van begin tot eind een geweldige tekst, en is één van de liederen die wat mij betreft het geloof het beste weergeeft.
We kijken veel naar Nederland zingt, mijn vrouw zingt dan graag mee, dit leidt haar af. Zij kan programma’s op tv niet meer volgen, kan ook geen boek of krant meer lezen. Muziek is het enige dat resteert, andere dingen dringen niet meer door. Ze geniet van het moment. We wandelen dagelijks een half uurtje. Ik dank er regelmatig voor dat ik voor haar mag zorgen, zou het niet anders willen. Nu we ouder worden, zijn we steeds meer afhankelijk van andere mensen, en ook van God. We hebben elkaar en de kinderen, we hebben echt veel zegeningen.
Wat wilt u de gemeente meegeven?
Ik ben heel dankbaar voor al die mensen die zich inspannen in de kerk. Mensen, die als er een beroep op ze wordt gedaan, zich van harte inzetten. Ook de mensen, die de livestream hebben opgezet en verzorgen, wat mooi dat ze dat doen. Het is voor ons echt een zegen om zo de diensten te kunnen volgen. En de berichten die Martiene verzorgt, kan ik erg waarderen.
We kunnen helaas al jaren niet meer in de kerk komen, maar toch, bij het afscheid van ds. Roelofse kwamen veel mensen naar ons toe. Het heeft ons goed gedaan dat mensen ons nog herkenden en de moeite namen om een praatje te maken.
Gods liefde is zo groot, ook voor mensen met voor ons gevoel afwijkend gedrag. Ieder mens is door God gemaakt en deelt ook in Gods genade, het is niet aan ons om in Gods plaats te gaan staan en over mensen te oordelen. De liefde en genade van God zijn groter dan wij ons ooit voor kunnen stellen. Ik geloof onvoorwaardelijk in Zijn trouw, liefde en genade die groter zijn dan wij denken.
