Doel en zin
Het geloof is voor mij mijn levenskracht, de bron van levend water waaruit ik drinken mag. Het geloof geeft me zoveel kracht dat ik van daaruit leef en mijn werk kan doen. Ik zou het niet kunnen missen. Als ik me dat voorstel, mis ik de vaste grond onder mijn voeten, heeft mijn leven geen levensbestemming en is mijn toekomst onzeker. Het besef dat ik door God op deze wereld ben geplaatst, dat Hij me hier een taak heeft gegeven, geeft mijn leven zin en doel. Ik zie het leven als een reis, ik ben op weg naar Gods toekomst: Zijn majesteit en heerlijkheid.
Kern
In onze geloofstraditie staat het kruis van Christus centraal. Dat is voor mij ook belangrijk. Maar ik ben erg geraakt door deze afbeelding van Jezus in de Evangelische Kerk van de Tsjechische Broeders in Mariánské Láznĕ (Tsjechië). De oosters orthodoxe kerk legt nadruk op de verrezen Christus. Hier is de verrezen Christus afgebeeld met een avondmaalskelk in zijn hand. Die kelk verwijst naar het bruiloftsmaal in Gods toekomst. Jezus is gestorven maar heeft overwonnen en viert dat nu met de zijnen!
Geloofsontwikkeling
Ik ben opgegroeid in Ermelo in een min of meer traditioneel gelovig hervormd gezin, waar niet veel over het persoonlijke van het geloof werd gesproken. In mijn puberteit ging ik kritisch kijken naar dat geloof, op mijn 17e vond ik geloof niet meer zo belangrijk en bezocht ik de diensten niet altijd meer. Rond mijn 18e is dat door een niet aanwijsbare reden veranderd, trok de kerk me wel weer en ging het geloof voor me leven. Op mijn 25e zocht ik naar antwoorden op mijn geloofsvragen. Ik voelde me onzeker over het verwoorden van mijn geloof of hoe ik kon reageren op kritische vragen over mijn geloof. Ik besloot een cursus theologische vorming te gaan volgen om mijn geloof te verstevigen. Op de eerste zaterdag van het tweede jaar van die cursus sprak ik met een van de docenten over mijn vragen. Hij suggereerde om de studie Theologie te gaan volgen. Meteen daarna heb ik de mogelijkheden uitgezocht en kon ik nog net aanhaken bij de vooropleiding Latijn en Grieks. Inmiddels had ik mijn studie Plantenteelt aan de Universiteit van Wageningen afgerond en werkte ik als beheerder van een landgoed en de bijbehorende vuilstort die ook op dat landgoed was. Na die twee jaar vooropleiding ben ik, naast mijn werk en gezin, begonnen met de zaterdagopleiding Theologie. Dat deed ik vooral uit interesse, niet met de intentie om dominee te worden. Dat verlangen is geleidelijk gegroeid en is een proces van een paar jaar geweest. Dat er na mijn opleiding daadwerkelijk een beroep kwam, zag ik als de bevestiging dat het mijn roeping was.
Dominee zijn
Ik zie mezelf als een traditioneel type dominee. Geen pionier, maar meer een herder en leraar. Hoe ik een preek voorbereid? Als ik een tekst kies voor een preek bid ik van tevoren of God mij leidt door Zijn Geest. Ik doe het voorwerk, besteed tijd aan de exegese en de overdenking van de tekst of het bijbelgedeelte en vervolgens begin ik te schrijven. Tijdens het schrijven ontwikkelt zich dat verder, dan krijg ik vanzelf associaties bij de tekst. Ook volg ik een soort patroon: tussen Kerst en Pasen preek ik uit een evangelie omdat dit het leven van Jezus beschrijft en we dan naar Pasen toeleven. In de zomer heb ik vrije stof, neem ik vaak een tekst uit het Oude Testament.
Moeilijke dingen brachten geen schade aan mijn geloof, is mijn ervaring tot nu toe, maar maakten mijn geloof sterker.
Gladde weg?
In mijn leven heb ik ook moeilijke periodes meegemaakt, me aangevochten gevoeld. Als ik in zo’n situatie zit, komt bij mij niet de ‘waarom-vraag’ naar boven. Ik kan wel heel goed begrijpen dat mensen die vraag hebben. Zelf zie ik mijn leven als een weg die ik moet gaan en op die weg kom je ook hobbels en kuilen tegen. Mijn ervaring is dat God er de hele weg bij is en je ook weer verder helpt na iets moeilijks wat je meemaakt. Moeilijke dingen brachten geen schade aan mijn geloof, is mijn ervaring tot nu toe, maar maakten mijn geloof sterker. Het is niet zo dat ik flierefluitend door het leven ga, ik vind dingen ook moeilijk, bijvoorbeeld de kerk die kleiner wordt of bepaalde ontwikkelingen in de wereld. Dan kan ik me zorgen maken over hoe het verder moet. Daar kan ik een geloofsworsteling over hebben. Net als Jakob bij de Jabbok, een strijd met God. Daar komt hij sterker uit. Hij voelt dat God hem vasthoudt maar ziet er ook tegenop om zijn broer Ezau te ontmoeten en neemt allerlei voorzorgsmaatregelen, maar gaat er wel naartoe. Zo blijf ik ook op God vertrouwen en ga ik moeilijkheden tegemoet, maar toch vertrouw ik erop dat God zijn kerk in stand houdt.
Houd vol
We kunnen elkaar niet zoveel zien maar houd vol, blijf naar de kerkdiensten luisteren, blijf bidden en bijbel lezen. We hopen elkaar weer snel te ontmoeten in de kerk!
Last modified: 20 januari 2021