Mensen van Jezus – Joke

Geloofsontwikkeling

Het geloof is mij met de paplepel ingegoten. Elke zondag ging ik met mijn ouders, mijn broer en zussen naar de Hervormde Kerk in Hilversum. Dit was een gewoonte, het hoorde erbij. Pas later kwam bij mij meer het besef en werd het een eigen keuze. Je volgde dat pad omdat het zo hoorde. In de kerk leerde ik Eddy kennen. Nadat wij waren getrouwd, hebben wij samen belijdenis gedaan. De dominee van de Grote Kerk sprak ons in die tijd niet zo aan. We zeiden tegen elkaar: als er in de Sijpekerk een dominee komt preken die ons wel aanspreekt, gaan we naar die kerk. In een avonddienst hield dominee Bogaard een preek, die ons wel aansprak. Zo zijn we in de Sijpekerk beland.

Moeilijke momenten

Op het moment dat ik zwanger was en beviel van Jan was het een grote schok toen hij een handicap bleek te hebben. We moesten vaak met hem naar het ziekenhuis. We waren aan de ene kant nuchter, maar het was ook zwaar. Een dieptepunt was toen hij 11 jaar was en van benauwdheid bijna stierf. Wat een spanning heeft dat gegeven, temeer omdat hij al drie keer in zijn jonge leven op het randje van de dood had gelegen. Op dat moment vond ik het moeilijk om te geloven dat er een God bestond die dit toeliet. Daar kon ik geen reden voor bedenken en daarom liet ik mijn geloof los. Ik wilde niet verder met mijn geloof. Achteraf bleef God me ook in deze periode vasthouden en kan ik zien dat Hij ons gedragen heeft. Tijdens die crisis heb ik in een telefoongesprek met de dominee verteld dat ik even niet meer kon geloven. Hij reageerde daarop met: “Dat kan ik me voorstellen. Laten wij dat dan nu als gemeente van jou overnemen.” Dat voelde zo warm. Ik heb ervaren dat als ik Hem loslaat, Hij mij niet loslaat. Het voelde alsof de gemeente mijn geloof overnam om onze ogen te openen zodat we weer terugkwamen. Na een poosje voelde ik God trekken, ik moest terug. Vanaf dat moment is het geloof voor mij echt gaan leven, heb ik echt voor Hem gekozen. Daar ben ik Hem dankbaar voor. Ik heb echt ervaren dat Hij voor je zorgt en je troost, maar je moet dan wel openstaan voor Hem. Dan kun je hele mooie, kleine wonderen om je heen zien gebeuren. 

Hij heeft mij niet losgelaten, Hij laat merken dat Hij er is.

Verdieping

Tijdens de ziekteperiode van Eddy is mijn geloof nog dieper geworden. Zijn geloof heeft mij en de mensen om ons heen zo bemoedigd. Een van de liederen die hij heel mooi vond was: ‘Hij die rustig en stil zich steeds voegt naar Gods wil’. Maar wat hij het meeste zong was toch wel: ‘Geloofd zij God met diepst ontzag’ (klik hier om het lied te beluisteren). Hij vertrouwde op een mooiere plek in de hemel. Bewonderenswaardig hoe hij daar zo rustig mee om kon gaan. Ik zag dat hij dit echt beleefde waardoor ik zelfs kon bidden en Eddy in liefde los kon laten: “God, kom hem maar halen maar laat mij niet los want ik heb u nodig.” Hij heeft mij niet losgelaten, Hij laat merken dat Hij er is. Bijvoorbeeld als je geraakt wordt door een lied wat je zingt, een preek of verhoring op je gebed. Ik zing bewuster, liederen hebben meer betekenis gekregen. Ik heb vertrouwen in mijn Heer en Heiland. God leidt mijn leven, Hij heeft mijn leven in zijn hand waardoor ik me in vertrouwen aan zijn leiding over kan geven. Die kracht heb ik gekregen toen Eddy ziek was en na zijn overlijden. Hij was daar zo rustig onder, hij had de berusting in zijn ziekte en geloof en dat God hem boven op zou wachten.  

Voor de gemeente

Stel je open voor God, laat Hem het werk doen, heb vertrouwen, God laat je niet los. Hij is met je bezig, wonderen bestaan. Om die te kunnen zien moet je er wel voor openstaan, het willen en kunnen zien. Laat God zijn werk doen, dan zul je zien dat er zoveel mooie dingen gebeuren. Dan zie je hoe God met je werkt. Mij helpt het door veel naar christelijke muziek te luisteren. In liederen ervaar ik God heel duidelijk en besef ik dat we uiteindelijk alles in het leven van God gekregen hebben. Als je je realiseert hoeveel zegeningen je krijgt, heb je aan twee handen niet genoeg. Eerst danken en dan bidden. Dan kun je vol vertrouwen Gods weg gaan door het leven. Als Hij zorgt voor de vogels, zorgt Hij dan niet voor ons? Hij weet wat je nodig hebt.